فروشگاه

افسردگی چیست؟

افسردگی یک بیماری شایع بهداشتی است که فعالیتهای روزمره فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. یک بیمار مبتلا به افسردگی ممکن است این احساس را ایجاد کند که هیچ انرژی برای انجام کارهایی که قرار است در زندگی روزمره خود انجام دهد ندارد. برخی دیگر ممکن است بدون هیچ دلیل مشخصی احساس تحریک کنند. علائم افسردگی در افراد مختلف متفاوت است. فردی که بیش از دو هفته احساس کند و سرخوردگی می کند ، به توجه ویژه ای نیاز دارد زیرا می تواند از علائم افسردگی باشد.

این بیماری شایع است. احتمال اینکه هرگز به افسردگی شدید مبتلا شوید حتی 1 از 20 است و به طور کلی زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند. کودکان و افراد مسن نیز می توانند از آن رنج ببرند. افسردگی می تواند کوتاه باشد ، اما ممکن است ماهها یا حتی سالها نیز ادامه داشته باشد. اگر حداقل دو سال افسرده باشید ، به آن افسردگی مزمن می گویند.

برای درک شرایط ، باید بدانید که چه عواملی باعث افسردگی می شود. با درک جامع از دلایل افسردگی می توان به طور م moreثرتری در جهت یافتن درمان کار کرد. مطمئناً درمان افسردگی کار ساده ای نیست اما درک دقیق تری از دلیل این امر هنگامی که به دلایل افسردگی نگاهی می اندازید خواهید داشت.

دلایل افسردگی: چه عواملی باعث افسردگی می شود؟

بنابراین ، چه عواملی باعث افسردگی می شود؟ آیا افسردگی ناشی از عوامل جسمی مانند انتقال دهنده های عصبی در مغز است یا عوامل ذهنی مانند الگوهای فکری منفی مزمن؟ پاسخ رضایت بخش این است که به شخص بستگی دارد.

برای برخی از افراد این شرایط در درجه اول از عدم تعادل شیمیایی در مغز ناشی می شود و برای برخی دیگر علت اصلی تفکر منفی است. عوامل دیگر مانند کمبود ویتامین یا ورزش بیش از حد نیز می تواند مقصر باشد. به طور خلاصه ، دلایل افسردگی از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

ویژگی های فردی

برخی خصوصیات شخصی می تواند شخص را در معرض این شرایط قرار دهد. برخی از افراد در حل مشکلات یا کنار آمدن با حوادث ناخوشایند موفق نیستند. یا آنها جرات نمی کنند از کسی پشتیبانی بخواهند ، بنابراین با مشکل خود تنها می مانند. سایر خصوصیات شخصی که می تواند شما را آسیب پذیر کند عبارتند از:

• عدم اعتماد به نفس
• زیاده روی در کارها
• ترس از شکست
• خواستار بسیاری از خود هستید
• احساس عدم شایستگی کافی

علل جسمی

یک دلیل مهم جسمی وراثت است. آیا افسردگی در خانواده شما رخ می دهد؟ در این صورت احتمال افسردگی بیشتر می شود.

همچنین ، برخی از مواد موجود در بدن شما ممکن است گاهی احساس افسردگی ایجاد کنند. این امر مربوط به هورمون ها ، داروها ، الکل و داروها می شود.

علاوه بر این ، برخی از بیماری های جسمی اغلب با احساس افسردگی همراه است. به عنوان مثال می توان به اختلالات تیروئید و قشر آدرنال ، دیابت و بیماری های قلبی عروقی اشاره کرد.

آنچه را که در زندگی خود تجربه می کنید

تجربیات خوب یا بد یا اتفاقاتی که ناگهان زندگی شما را تغییر می دهد ، می تواند احساس افسردگی در شما ایجاد کند. به عنوان مثال می توان به از دست دادن شریک زندگی خود ، از دست دادن شغل خود یا نقل مکان به یک شهر دیگر اشاره کرد. همچنین ، حوادث تکان دهنده شدید مانند سرقت یا تصادف می تواند احساس افسردگی در شما ایجاد کند.

همچنین می توانید با اتفاقاتی که مدت ها پیش رخ داده افسرده شوید. به عنوان مثال ، اگر در کودکی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اید. یا اگر یکی از والدین شما زود فوت کرده باشد.

ضروری است که درک کنیم این مشکل از هر جایی که ناشی شود ، هر دو حوزه را تحت تأثیر قرار خواهد داد ، بنابراین برای بهبود افسردگی باید روشهای درمانی را در نظر بگیرید که به هر دو حوزه بپردازد.

عوامل خطر

هنوز دقیقاً مشخص نیست که این شرایط چگونه ایجاد می شود. فرض بر این است که فرایندهای بیولوژیکی ، عوامل روانشناختی ، وضعیت شخصی و رویدادهای خاص زندگی سهم خود را در پیشرفت روند دارند. در اینجا چند نمونه از مواردی که می تواند باعث افسردگی شود و بر روند آن تأثیر بگذارد وجود دارد:

• افزایش خطر ارثی: این واقعیت نشان داده می شود که این بیماری قبلاً بیشتر در اعضای خانواده رخ داده است.
• تجارب استرس زا: به عنوان مثال سو abuse استفاده یا غفلت ، بلکه جدایی یا مرگ یکی از عزیزان
• اختلالات اضطرابی مزمن در کودکی و نوجوانی ، همراه با عدم اعتماد به نفس و عدم اطمینان
• تغییرات بیوشیمیایی: مشخص شده است که در افسردگی ، متابولیسم در مغز تغییر می کند و محرک های عصبی با سرعت بیشتری منتقل می شوند. برخی از پیام رسان ها و تغییرات هورمونی نیز می توانند نقش داشته باشند.
• بیماری های جسمی مانند سکته ، حمله قلبی ، سرطان یا کم کاری تیروئید
• شرایط سنگین زندگی: به عنوان مثال ، استرس مداوم و خواسته های بیش از حد یا تنهایی.
• کمبود نور: بعضی از افراد در ماه های تاریک پاییز و زمستان در اثر کمبود نور روز با افسردگی واکنش نشان می دهند.

انواع افسردگی: چه مواردی هستند؟

همه افسردگی ها مثل هم نیستند. ممکن است از خفیف تا شدید متفاوت باشند. اینکه شخص چقدر از افسردگی رنج می برد بستگی به این دارد که علائم در عملکرد روزانه وی اختلال ایجاد می کند. انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد:

• افسردگی خفیف

با افسردگی خفیف ، ادامه فعالیتهای روزمره اغلب ممکن است. اما حتی در آن صورت نیز لازم است شکایات را جدی بگیرید. در زمینه پیشگیری هنوز هم می توان کارهای زیادی انجام داد تا از شکایات جدی جلوگیری شود.

• افسردگی شدید

شما می توانید یک افسردگی شدید را تشخیص دهید زیرا بسیاری از علائم رخ می دهد یا علائم به سرعت بدتر می شوند. افسردگی شدید تأثیر عمده ای در زندگی روزمره دارد: در طولانی مدت ، شما به جایی نمی روید ، نمی توانید کار کنید ، به خرید بروید ، از بچه ها مراقبت کنید و یک ریتم روز و شب را دنبال کنید. آینده ، گذشته ، اینجا و اکنون: همه چیز سیاهچاله به نظر می رسد. برخی از افراد به مرگ فکر می کنند: مرگ و میر برای آنها کمتر از زندگی در افسردگی بد است.

• اختلال افسردگی

افسردگی تک قطبی یا افسردگی شایع نیز نامیده می شود. اختلال افسردگی زمانی است که فردی برای مدت طولانی در وضعیت پائین یا افسرده باشد. دوره ای که در آن علائم افسردگی رخ می دهد ، یک دوره افسردگی نامیده می شود. آیا فقط یک قسمت است؟ سپس آن را اختلال یک اپیزودی می نامند. در صورت تکرار اپیزودها ، اختلال افسردگی راجعه نامیده می شود.

• اختلال دوهم شکمی

اختلال دیستمیک نسبت به اختلال افسردگی "خفیف تر" است. حداقل برای مدت دو سال باید یک حالت افسردگی (خفیف) وجود داشته باشد و علاوه بر این ، دو یا بیشتر از علائم افسردگی (به استثنای اضطراب یا مهار روان-حرکتی) باید وجود داشته باشد. علائم معمولاً خفیف تر از افسردگی است ، اما اختلال dysthymic شدیدتر تجربه می شود. این به دلیل طولانی بودن مدت اختلال اسهال پوستی است.

• اختلال دو قطبی

بهتر به عنوان افسردگی جنون شناخته می شود. در اختلال دو قطبی ، دوره های شاد با دوره های ناامیدی شدید متناوب می شوند. در دوره های 'خوب' کسی احساس انرژی و نشاط می کند. در اختلال دو قطبی ، بین نوع I و نوع II تمایز قایل می شود. گفته می شود که یک نوع اختلال دوقطبی نوع I تشخیص داده شده است اگر فردی حداقل یک دوره شیدایی داشته باشد ، متناوب با یک یا چند دوره افسردگی. نوع II به حداقل یک دوره افسردگی و حداقل یک دوره جنون خفیف رنج می برد. یک دوره جنون خفیف را یک دوره هیپوکیزال هیپوئیک نیز می نامند. در یک دوره هیپومانیا علائم آنقدر بد نیستند که عملکرد عمومی مختل شود. نوعی اختلال دو قطبی (حتی) خفیف تر ، اختلال سیکلوتایم است.

• افسردگی روانی

این مورد زمانی است که علاوه بر احساس افسردگی ، توهم یا توهم نیز وجود دارد. هذیان ها اغلب از نظر محتوا با افسردگی مطابقت دارند.

• افسردگی پری ناتال

این نوع افسردگی می تواند در زنانی اتفاق بیفتد که تازه صاحب فرزند شده اند. افسردگی پس از زایمان از نظر علائم مشابه افسردگی "طبیعی" است ، اما فقط در عرض چهار ماه پس از زایمان رخ می دهد. متداول ترین علائم ، داشتن احساس افسردگی و عدم توانایی لذت بردن از کودک است.

• افسردگی فصلی

افرادی که فقط در پاییز ، زمستان و یا اوایل بهار از افسردگی رنج می برند ، اغلب از افسردگی فصلی رنج می برند. معمولاً افسردگی زمستانی شناخته می شود. علائم افسردگی زمستانی عبارتند از: احساس ضعف و افسردگی ، خواب زیاد ، خستگی ، تحریک پذیری ، خوردن زیاد افزایش وزن. افسردگی زمستانی زمانی اتفاق می افتد که علائم حداقل برای دو سال متوالی برگردد. افسردگی زمستانی در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. تغییر در نور روز باعث اختلال در ساعت بیولوژیکی می شود که در بسیاری از موارد باعث افسردگی زمستانی می شود. هورمون ملاتونین احتمالاً نقش دارد. بلوز زمستانی نوع ملایم تری از افسردگی زمستانی است. شکایت وجود دارد ، اما افرادی که از بلوز زمستانی رنج می برند بیمار نیستند. علائم مشابه افسردگی زمستانی است اما شدت آن کمتر است.

آیا افسردگی ژنتیکی است؟

ژنتیک ممکن است فرد را اندکی مستعد افسردگی کند اما به سختی یک عامل تعیین کننده است. در بیشتر موارد ، به دلیل رفتارها و الگوهای فکری که منتقل شده است ، احتمالاً مشاهده وضعیت در خانواده ها بیشتر از این است که ژنتیک نقش زیادی دارد. اما حتی اگر ژنتیک عاملی باشد ، این تأثیر زیادی در رویکردهای درمان افسردگی ندارد. درمان موفقیت آمیز افسردگی هنوز امکان پذیر است.

آیا افسردگی آموخته شده است؟

این شرایط را می توان یاد گرفت. همانطور که قبلاً ذکر شد ، تفکر منفی و رفتارهای منفی می تواند از طریق خانواده منتقل شود ، یا یک فرد تفکر و رفتار منفی را از افراد یا تجربیات دیگر بیاموزد.

تا آنجا که تفکر منفی پیش می رود ، این نیست که این شرایط لزوما باعث افسردگی فرد می شود بلکه فرد این وقایع را به گونه ای تفسیر می کند که باورهای منفی شکل می گیرد و این باورها پایدار می مانند.

اطلاعات مهم در اینجا این است که هر آنچه آموخته شده است نیز قابل یادگیری نیست.

تفکر منفی را می توان به مثبت اندیشی تغییر داد و این عمل به ظاهر ساده می تواند برای کاهش افسردگی و حتی درمان آن معجزه کند.

آوازهای افسردگی: علائم افسردگی چیست؟

هر فرد درجات مختلف و انواع مختلف افسردگی را تجربه خواهد کرد ، به معنی انواع مختلفی از علائم و نشانه ها. اما برخی از علائم و نشانه های عمومی افسردگی وجود دارد که می تواند برای تعیین اینکه آیا فرد ممکن است دارای اختلال افسردگی بالینی باشد ذکر شده است.

به خاطر داشته باشید که مرور لیستی از علائم و نشانه ها ، نباید جای مشاوره با پزشک یا روان درمانی باشد که می تواند به اندازه کافی این اختلال را تشخیص داده و یک درمان مناسب را تجویز کند.

بیشتر پزشکان ابتدا سعی می کنند تفاوت بین حالت غم یا "آبی" و افسردگی بالینی را تعیین کنند. پیشنهاد می شود اگر به مدت دو هفته یا بیشتر علائم افسردگی را که در طول روز مداوم هستند و مداخله در برنامه روزانه خود را شروع کرده اید ، به پزشک مراجعه کنید.

برخی از علائم رایج عبارتند از:

• احساس ناامیدی / درماندگی: یک احساس کلی که همه چیز در زندگی خوب نیست و آینده نیز خوب به نظر نمی رسد. همچنین این احساس که نمی توان برای تغییر چشم انداز زندگی کاری کرد.
• از دست دادن علاقه: فعالیتهایی که روزگاری جز part زندگی روزمره بودند یا چیزهایی که فرد بیشتر به دنبال آن بود ، ناگهان غیر جالب شده است ، یا شخص دیگر مراقب مشارکت در آن نیست.
• اختلال در عادات خواب: این می تواند از خواب بیش از حد تا الگوی بی خوابی یا بیدار شدن در نیمه شب باشد. همچنین ممکن است همیشه خسته باشید و فقط بخواهید در طول روز چرت بزنید یا دراز بکشید.
• تغییر اشتها: افسردگی اغلب با کاهش وزن یا افزایش وزن زیادی همراه است زیرا فرد علاقه خود را به غذا خوردن از دست می دهد یا از غذا خوردن به عنوان راهی برای تسکین درد احساسات و افسردگی استفاده می کند.
• مشکل در کنترل احساسات: این ممکن است از تحریک / ناامیدی ، گریه بیش از حد ، یا خشمگین بودن به دلیل مشکلات یا موقعیت های ساده باشد.
• از دست دادن انرژی: افسردگی می تواند احساس خستگی ایجاد کند که انجام حتی کارهای کوچک را برای شخص دشوار کند. الگویی که فقط می خواهد بیشتر دور و برش بنشیند ممکن است بیشتر به چشم بیاید.
• دشواری تمرکز: کسی که افسردگی را تجربه کرده ممکن است در تمرکز روی کارهای روزمره که قبلاً انجام می شد مشکل داشته باشد. همچنین ممکن است در تمرکز روی یک مکالمه درگیر مشکل داشته باشند یا در تفسیر راهنما یا پاسخ به س difficultyالات مشکل داشته باشند.
• دردهای جسمی: سردردهای بعدی ، کمردرد ، درد در عضلات یا مفاصل و مشکلات گوارشی همگی می توانند همراه با افسردگی بالینی باشند.

اگر کسی را می شناسید که این علائم افسردگی را تجربه می کند یا خودتان علائمی را تجربه می کنید ، بهتر است با یک پزشک یا روانپزشک مشورت کنید تا بهترین درمان افسردگی ممکن را پیدا کنید.

درمان افسردگی: چگونه افسردگی را درمان کنیم؟

دریافت درمان خوب امری حیاتی است. اگر افسردگی درمان نشود ، می تواند برای مدت نامحدودی ادامه داشته باشد و سایر بیماری ها را بدتر کند. حتی افرادی که علائم شدید دارند می توانند افسردگی را درمان کنند.

روش های زیادی برای غلبه بر افسردگی وجود دارد ، از جمله:

• دارو (قرص افسردگی)
• روان درمانی
• خود کمک

داروهایی برای درمان افسردگی: کدام ضد افسردگی وجود دارد؟

متعدد متفاوت است داروهای ضد افسردگیکه به عنوان داروهای ضد افسردگی شناخته می شوند ، برای درمان افسردگی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. داروهای ضد افسردگی به گروههای مختلفی تعلق دارند. آنها بر عملکرد انتقال دهنده های عصبی اصلی موجود در مغز تأثیر می گذارند ، اگرچه روند مکانیسم عملکرد کاملاً درک نشده است.

قرص های افسردگی برای کاهش علائم افسردگی در افراد مبتلا به افسردگی ، عمدتا هنگامی که افسردگی آنها از طبیعت شدید برخوردار است ، حمایت می کنند. انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد که برای کنترل افسردگی و سایر موارد بیماری با داشتن عنصری از افسردگی به عنوان مثال اختلال دو قطبی استفاده می شود. داروهای ضد افسردگی با افزایش در دسترس بودن انتقال دهنده های عصبی مهم ، مواد شیمیایی مغز ، علائم افسردگی را بهبود می بخشند. فرض بر این است که این مواد شیمیایی مغز می توانند احساسات را بهبود بخشند.

انواع مهم ضد افسردگی عبارتند از:

• مهار کننده های انتخاب مجدد سروتونین انتخابی (SSRIs): اینها دسته جدیدتر ضد افسردگی هستند. این دارو با تغییر سطح انتقال دهنده عصبی در مغز معروف به سروتونین عمل می کند.
• ضد افسردگی های سه حلقه ای (TCA): اینها دسته اول داروهای ضد افسردگی هستند که برای ارائه درمان افسردگی به بازار آمده اند. آنها عمدتاً بر سطح دو پیام رسان عمده شیمیایی مغز (یعنی انتقال دهنده های عصبی) ، سروتونین و نوراپی نفرین ، در مغز تأثیر می گذارند. بدون شک ، اینها در کنترل افسردگی کاملاً مثر هستند. آنها عوارض جانبی زیادی دارند. به همین دلیل ، آنها دیگر اولین داروهای درمان خط اول افسردگی نیستند.
• مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): این یک دسته دیگر از داروهای ضد افسردگی است. این داروها بیشتر در افراد مبتلا به افسردگی که نمی توانند به سایر درمان های پزشکی پاسخ دهند ، مفید است. اما بسیاری از مواد موجود در غذاهای ما مانند پنیر یا شراب و داروهای خاص دیگر می توانند با آنها تداخل کنند ، بنابراین افرادی که MAOI مصرف می کنند باید محدودیت های سخت غذایی را رعایت کنند.
• مهارکننده های بازگشت مجدد سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI): اینها انواع جدیدتر ضد افسردگی هستند. آنها با افزایش در دسترس بودن مواد شیمیایی سروتونین و نوراپی نفرین مغز به کنترل علائم افسردگی کمک می کنند.
• بوپروپیون و میرتازاپین برای درمان بیماران افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند نسبتاً جدید هستند. عوارض جانبی رایج این داروها شامل اضطراب ، بی خوابی ، آرام بخشی ، بی قراری و افزایش وزن است.

تعداد زیادی از داروهای ضد افسردگی هم اکنون در بازار برای یک پزشک در دسترس است تا بیماران افسردگی را درمان کند. بیشتر داروهایی که اکنون در طب مدرن موجود است ، در درمان افسردگی م effectiveثر هستند. اثربخشی این داروها در درمان مشکل کاملاً به توانایی پزشک در انتخاب داروی مناسب برای بیمار بستگی دارد. بیمار باید تمام علائمی را که تجربه می کند برای پزشک فاش کند تا به او کمک کند تا یکی از علائم واقعی بیمار را پیدا کند. به طور معمول ، بیماری که داروی ضد افسردگی به او داده می شود ، علائم مثبت را در عرض سه تا شش هفته تجربه می کند. برای استفاده حداکثر از دارو ، بیمار باید با مصرف دارویی که پزشک تجویز کرده است با پزشک همکاری کند.

آرامش دهنده ها

این داروها افسردگی را نیز درمان می کنند و در آرامبخش های 'جزئی' و 'عمده' دسته بندی می شوند.

از آرامش دهنده های جزئی مانند بنزودیازپین ها در کنترل افسردگی استفاده نمی شود زیرا می تواند باعث اعتیاد شود.

از داروهای آرام بخش عمده برای درمان نوع افسردگی مالیخولیایی یا روان پریشی استفاده می شود و آنها کنترل علامتی خوبی را برای علائم روان پریشی فراهم می کنند.

تثبیت کننده های خلق و خو

این داروها اهمیت زیادی در اختلال دو قطبی دارند. آنها برای درمان شیدایی استفاده می شوند و آنها را "ضد شیدایی" می کند ، و در عین حال ، ظرفیت آنها برای کاهش شدت و نوسانات خلقی آنها را "تثبیت کننده های خلق و خو" می کند.

درمان های روانشناختی

انواع مختلفی از درمان های روانشناختی برای افسردگی وجود دارد. مهمترین آنها به شرح زیر است:

• روان درمانی
• رفتار درمانی شناختی (CBT)
• درمان بین فردی (IPT)
• مشاوره
• مدیتیشن ذهنیت

بسیاری از مردم در مورد چگونگی درمان افسردگی تعجب می کنند. نگران نباشید زیرا این بیماری قابل درمان است. با استفاده از داروهای ضد افسردگی و روان درمانی می توان آن را به طور مثر درمان کرد. ترکیبی از این دو روش را می توان در بیمارانی که از افسردگی رنج می برند نیز امتحان کرد. مشخص شده است که روان درمانی در بیمارانی که از افسردگی خفیف تا متوسط ​​رنج می برند ، م moreثرتر است. پزشکان هنوز دارو را برای معالجه بیمارانی که از اشکال شدید رنج می برند ترجیح می دهند. الکتروشوک درمانی متداول ترین روش درمانی برای درمان افسردگی با علائم روان پریشی است.

کمک به افسردگی: دوستان یا اقوام چه کاری می توانند انجام دهند؟

در صورت بروز مشکلات روحی یا بیماری ، بسیاری از افراد ابتدا به شریک زندگی ، اقوام یا دوستان خود مراجعه می کنند. آنها اغلب اولین کسانی هستند که علائم و تغییرات افسردگی را مشاهده می کنند. راحتی و پشتیبانی آنها برای افراد مبتلا به افسردگی بسیار مهم است. در موارد افسردگی شدید ، شرکا و بستگان نیز نیاز به حمایت دارند.

ممکن است در مورد این سوال تعجب کنید: "چگونه به فردی مبتلا به افسردگی کمک کنیم؟ " نزدیکان و دوستان ابتدا باید خود را در مورد تصویر بالینی افسردگی مطلع کنند. از این طریق آنها وضعیت فرد افسرده را بهتر می شناسند و رفتار او را درک می کنند. علاوه بر حمایت پزشکی یا روانشناختی ، گروه های خودیاری می توانند یک احتمال باشند.

انگیزه همچنین در بهبودی از افسردگی نقش مهمی دارد. اقوام می توانند فرد مبتلا را در جستجوی کمک حرفه ای ، مصرف منظم داروهای وی و قرار ملاقات با پزشک معالج یا درمانگر حمایت کنند.

وقتی علائمی وجود دارد که کسی ممکن است جان خود را بگیرد ، کمک و پشتیبانی فعال می تواند به ویژه مهم باشد. بسیار جدی است که چنین علائمی را جدی بگیرید و در مورد آنها با دیگران صحبت کنید. اگر در شرایط حاد این امکان وجود نداشته باشد ، خدماتی مانند خدمات روانپزشکی اجتماعی ، مراکز بحران یا خدمات مشاوره تلفنی وجود دارد که می توان از آنها کمک گرفت.